– Dit artikel is ook op LinkedIn gepubliceerd – Laatst gaf ik een les filmmaken en vroeg ik welke hersenhelft je hiervoor nodig hebt. Ik had net uitgelegd dat links denkt in tekst en je rechter hersenhelft in beelden. Links zegt de een, rechts zegt de ander. Beeld roept de een en dus rechts. Nee, tekst is de basis en dus links.

Wie heeft er nou gelijk!? Want het is denken in tekst èn in beeld. “Veelal start je vanuit een script als basis en wordt er gesproken in een film, je hebt dus te maken met tekst, daarnaast is video natuurlijk ook beeld wat zeker zo belangrijk is. Jullie hebben dus beide gelijk” zei ik. “Niet het een of het ander maar alle twee. Het is een valse tegenstelling.” Dat we meteen kiezen en met een antwoord komen heeft alles te maken met onze toets – fetisj. We trainen mensen om een juist antwoord te selecteren. Maar wacht eens even, is dat wel leren?

Ik vervolgde mijn les; “Je bent hier niet om één juiste antwoord te vinden, om een toets te halen. Je bent hier om te leren een film te kunnen maken. Er zijn niet honderden maar wel duizenden manier om een verhaal te vertellen. Er is niet één juiste manier.” Leren en een toets maken zijn dus twee heel verschillende dingen. Toch toetsen we ons helemaal suf. Terwijl de hele bedoeling van onderwijs is dat men iets leert volgens mij.

Daarom lijkt het mij nodig om iets los te laten: goed/fout, zwart-wit, of-of denken. Om te leren filmmaken is het nodig en-en denken te omarmen. En denken in tekst en beeld. En linker- en rechterhersenhelft. Geldt dit nu alleen voor filmmaken of is dit essentieel over hoe je denkt over leren in onderwijs, en in je leven? Niet alleen voor onderwijzers maar voor iedereen?

Een leven lang leren met de inzet van je gehele brein. En lichaam. En geest.

Leren loslaten gaat niet vanzelf, maar kan je wel leren. Jan Bommerez heeft een online cursus ingericht rondom leren loslaten, je kan drie gratis proeflessen volgen via www.lerenloslaten.com.

ps. een mooie vraag die je ook helpen: wil je gelijk of wil je geluk?