Soms lijkt het alsof we als mensheid stuurloos ronddobberen in de oceaan van de tijd. En als je niet weet waar je heen wil is elke richting de goede. Toch denk ik dat het anders kan en kijk ik uit naar een wereld zonder oorlog, armoede en (structureel) geweld. Ik denk dat zo’n richting heel eenvoudig te duiden is met twee woorden: wereldwijd welzijn. Laten we eens wat problemen erbij pakken en er door deze lens naar kijken.

Immigratie. Je kan aan de ene kant zeggen iedereen binnen laten of heel zwart-wit niemand is meer welkom. Wat mij betreft kunnen we niet eindeloos immigratie laten voortbestaan zonder ook maar iets aan de oorzaak te doen. Anders blijft het dweilen met de kraan open. Waarom komen mensen naar ons land? En welke condities zorgen daarvoor? Wat willen deze mensen en wat kunnen wij nu doen vanuit onze rol?

Armoede. Economische ongelijkheid wordt al jaren groter en heeft extreme proporties aangenomen de afgelopen jaren. De rijken worden rijker en de armen armer is niet zomaar iets wat men roept maar een systemische realiteit. Durven we dit onder ogen te zien? Durven we het bespreekbaar te maken? Hebben we de moed om te zien wat er in de reële economie gebeurt? Uiteindelijk wil iedereen leven in welzijn, en heb je geen superjacht nodig om welzijn te kunnen ervaren.

Klimaat. Een probleem dat wereldwijd speelt en niet lokaal op te lossen is. Maar om die rede niets doen lijkt me ook geen optie. Iemand moet beginnen, en vele landen zetten al mooie stappen natuurlijk. Er bestaan momenteel eigenlijk geen lokale problemen meer, alles is wereldwijd aan elkaar verbonden. En misschien niet direct dan wel indirect via bijvoorbeeld immigratie. Denk wereldwijd en handel vanuit lokaligheid. Waar doel ik op met klimaat?

Door de eenzijdige focus op klimaat lijkt het of het allemaal buiten ons heen gebeurt en niks met onze manier van denken en handelen te maken heeft. Ik denk dat andere duiding hier beter past: disrespect voor de levende wereld. Als je namelijk een auto uit elkaar haalt en kundig weer in elkaar zet, zal die gewoon werken. Als je dat bij een dier, plant of mens doet dan is het leven eruit. Er is dus iets fundamenteel anders aan de levende wereld dan mechanische zaken en wat dat precies is, kunnen we niet helemaal pakken. Het gaat er in mijn ogen om hoe wij met die levende wereld omgaan. Als bron om alleen maar dingen uit te halen of iets om ook voor te zorgen. Een plunderaar of een tuinman? Zie deze tweets hier.

Als mensen zijn we voor 99% hetzelfde, toch verschillen we enorm in hoe we denken en ons gedragen. Dat hoeft geen probleem te zijn zolang we die diversiteit kunnen zien als rijkdom en beseffen dat iedereen erbij hoort, als geboorterecht. Onze verschillen vieren om elkaar te vinden in een richting die we samen kunnen omarmen: wereldwijd welzijn. Politiek gezien mis ik dit perspectief en vergezicht in het huidige speelveld.